3. Het lied van de spreeuw: achtergronden en beweegredenen (21-01-2022)

De moeilijkste, meest tijdrovende prent uit Het lied van de spreeuw om te maken was deze. Ik weet niet waardoor het precies kwam. Misschien had ik het idee te vastomlijnd in mijn hoofd, dat kan voor een kramp zorgen die ertoe leidt dat je nog maar moeilijk aan je eigen verwachtingen kunt voldoen. Ik heb twee versies uitgesneden waarvan de eerste de prullenbak in ging, de ijsvogel was te groot en te plomp, er zat niets anders op dan opnieuw beginnen. Ik heb over alles getwijfeld wat hier te zien is. Of ik het water zwart moest maken met de spiegeling in een enkele lijn, of ik de twee gespiegelde afbeeldingen los van elkaar moest snijden, dus met die witte lijn ertussen of dat ik alles uit één geheel moest maken. En toen ik het beeld uiteindelijk af had kon ik moeilijk beoordelen of het klopte, of wat ik beoogd had ook gelukt was, en eigenlijk kan ik dat tot de dag van vandaag niet goed. Wat ik wilde bereiken was dat er een vervreemdend effect zou ontstaan bij het kijken, dat je niet goed zou weten wat je zag, wat boven water was en wat onder. Nou ja, in die zin is mijn plan dus misschien wel gelukt. De gespiegelde tekst was iets dat ik heel graag erin wilde maar wat wel tot technische rompslomp leidde, er moest nu zodanig veel tekst in een vrij kleine witte ruimte gepropt worden dat het niet goed paste. Ik weet niet zo goed of de vormgever blij met me was maar ik heb dit idee tamelijk volhardend doorgedrukt, al had het weinig gescheeld of de spiegelletters waren komen te vervallen. Ik ben erg blij dat ik het doorgezet heb, het geeft de pagina precies alles wat hij nodig heeft. Sommige prenten uit het boek kostten weinig tijd en sneed ik zingend en zonder problemen, deze duurde lang en vergde veel van mij maar ook van andere mensen. Een boek maakt zichzelf niet, het komt niet aanwaaien, het is een continue zoektocht naar het beste wat mogelijk is.