Een Chinees avontuur (21-06-2019)

Niet lang nadat we terug waren van het reisje naar Berlijn met de kommunistisch georiënteerde puber, kwam er een brief van haar middelbare school. Er was een een uitwisselingsreis naar China gepland en wie meewilde mocht een motivatiebrief schrijven.
'Daar moet ik heen,' zei ze vastbesloten.
'Aha,' antwoordde ik.
En ik dacht: ach, dat loopt zo'n vaart niet.
Het liep zo'n vaart wel. Haar brief was opgevallen en niet veel later kwam het officiële bericht: ze was geselecteerd. 
'Ik ga naar China!' brulde ze dolgelukkig.
Ik omhelsde haar en dacht aan de eerste keer dat ik haar naar de peuterklas had gebracht. Stilletjes had ik om het hoekje bij de school staan snikken. Little did I know.
Volgend jaar april gaat het gebeuren, een week in een gastgezin, een paar dagen Peking. Afgelopen week had ze haar eerste voorlichtingsbijeenkomst met de groep van achttien medeChinagangers.
'We kregen een filmpje te zien van de school waar we naartoe gaan,' vertelde ze me die avond, we zaten nog buiten, het was warm.
'O, en?'
'Het lijkt me heel leuk. We moeten marcheren over het schoolplein voor de lessen beginnen, dat is daar de gewoonte. In een soort gek regenpakje.'
'Wat grappig.'
'We hebben ook beelden gezien van de Chinese WC's.'
Ze keek ineens een beetje bedrukt.
'Chinezen hebben geen deuren in hun WC.'
'Haha,' zei ik. 'Hahaha!'
Vernietigende blik. Zelf vond ze het verre van grappig.
Wat ze dan wel weer leuk vond was dat de Chinese school natuurlijk ook meedeed aan het uitwisselingsproject. In februari zou er een groep Chinese leerlingen hier naartoe komen.
Gek genoeg had ik dat niet helemaal ingecalculeerd in alle commotie.
'En waar gaan die dan logeren?' vroeg ik, maar ik voelde de bui natuurlijk al flink hangen.
'Tja. Ik denk bij ons, mam.'
Ze grijnsde.
Ik voelde een lichte paniek opkomen. Waar moest het Chinese kind slapen? Ik zou de badkamer moeten poetsen. En hoe moest het met de hond? Aten Chinezen geen honden?
'Wat moet ik zo'n Chinees kind te eten geven?' vroeg ik zorgelijk.
Ze dacht even na.
'Boerenkool,' zei ze toen.
Dat leek me een goed idee.