Goede wijn (13-05-2019)

Ooit, lang geleden, is er een voorvader geweest die zich vestigde in het kleine dorp aan de rivier waar ik opgegroeid ben. In mijn stamboom vond ik, heel ver terug, de naam van een Guillaume, hij moet het geweest zijn die zich vanuit Frankrijk settelde in het smalle, omlaaglopende straatje naar het rivierdal, onder het gelui van de klokken van de oude kerk.
Mijn familie is honkvast, al generaties lang wonen we op dezelfde plek, op de grond die door de tijd overging van ouder op kind op kind en die uiteindelijk het land werd waarop ik mijn jeugd doorbracht. Ik herinner me nog het opwaaiende stof op hete zomerdagen, als ik op mijn sandalen door het veld liep, en dat ik toen al wist: dit hoort bij mij.
In 2016 plantte mijn vader een wijngaard aan op deze grond. Pinot Blanc, Auxerrois, Solaris en Rondo. Het Franse bloed kruipt waar het niet gaan kan. Het duurt een aantal jaren voordat je voor het eerst opbrengst hebt van een wijnstok, tot die tijd is het wachten, werken en geduld hebben. Al in het eerste jaar vraten reeën een deel van het opkomende loof af, maar het kwam goed. Vorig jaar oogstten we met de hele familie, de kleinkinderen knipten met hun snoeischaar de druiventrossen alsof ze nooit iets anders gedaan hadden. Afgelopen weekend dronken we voor het eerst de gebottelde wijn, staand op het snijvlak tussen verleden en toekomst, op het land dat ons allemaal in het bloed zit.