Hitte (18-06-2021)

De kinderen hebben hun slaapkamers op de tweede verdieping, onder het dak, met deze hitte is het daar niet uit te houden. Ieder jaar tijdens een hittegolf verhuizen ze naar koelere plekken in huis, de kleine slaapt nu op de werkkamer en de oudste heeft haar matras naar de garderobe gesleept, daar past hij met een beetje wrikken net in. Of het allemaal echt helpt voor een betere nachtrust waag ik te betwijfelen, maar we hebben nu in ieder geval het gevoel dat we iets hebben ondernomen, en dat is al wat.
Het is altijd een klein gevecht, warmte versus Octavie, het warme weer noopt tot rust en de rust weer tot overpeinzing, dat komt niet altijd uit, ik houd nu eenmaal van doorploegen. Maar het is wat het is en zo overdenk ik in deze dagen hoe snel de tijd toch gaat, de oudste is al zestien, nog maar even en ze gaat studeren. Ik dacht altijd dat ze veel op mij leek maar sinds ze een voorliefde aan de dag legde voor bètavakken en een bijbaantje regelde bij de grote bouwmarkt even verderop omdat haar dat zo leuk leek, iets met gereedschap, begin ik daaraan te twijfelen. 
Op de koele momenten van de dag werk ik gestaag door aan mijn prentenboek, het is nu echt bijna klaar. Binnenkort breng ik alle prenten naar de uitgeverij, eindelijk weer naar Amsterdam, de laatste keer dat ik er was, was in het begin van 2020. Ik verheug me erop om alle platen bijelkaar te zien, het zijn enorme afdrukken, dan kunnen we echt zien hoe het gaat worden. De afgelopen anderhalf jaar werkte ik in een zalige rust aan dit project, ik heb elke prent met ontzettend veel genoegen gemaakt in de beslotenheid van mijn eigen verbeelding, nu is het tijd voor de volgende stap.
Stiekem denk ik al na over het nieuws dat ik hierna wil gaan maken, iets met veel kleur denk ik, maar ik temper al te concrete gedachten daarover. Eerst deze zomer maar eens door, de warmte, genieten van biertjes in Amsterdam, de overpeinzingen aanvaarden en zien wat ze me brengen, niks hoeft en het nieuws komt vanzelf.