Processie (23-06-2019)

De mevrouw had doortastend kortgeknipt haar en droeg sandalen, van die typische campingsandalen.
'Ik kom bij jou staan,' zei ze, en dat deed ze, zonder te wachten op mijn antwoord.
Binnen een paar minuten had ze me haar levensverhaal verteld, leunend tegen een muurtje, in de schaduw van een oude plataan, in het Limburgse dorp waar ik opgegroeid ben.
Ze kwam uit Overijssel en was Nederlands Hervormd. In haar leven had ze de hele wereld over gereisd maar kampeerde nu al drie weken even verderop in het bos en ze had op posters gezien dat vandaag de sacramenstprocessie was. Dat leek haar wel interessant om eens te zien.
'Dat heb je bij ons niet.'
Vond ik mooi. Ik hou ervan als iemand over de grenzen van wat hij kent durft te kijken. Er zijn heel veel mensen die denken dat ze ruimdenkend zijn, maar in werkelijkheid is dat zelden zo.
'Ben jij katholiek?' vroeg ze nog, maar haar woorden gingen tenonder in de drie kanonsschoten die vlak bij de rivier afgevuurd werden, de processie begon. We keken naar de optocht, ik vertelde over de betekenis van het conopeum (Dat is een soort paraplu waaraan men kan zien dat een kerk de eretitel basiliek mag dragen) en over de zusters, die alleen op deze dag buiten de deuren van het klooster mochten komen. De harmonie en de fanfare speelden samen, de pastoor liep onder de processiehemel. 
Ik dacht aan haar vraag en wat mijn antwoord zou zijn. Er is weinig waarover ik zoveel nadenk als over geloof, in al zijn verschijningsvormen, maar erover praten doe ik niet vaak. Geloof is intiem en kwetsbaar, en onbegrip kan wreed voelen. Bovendien zit geloof op een plek waar woorden vaak niet reiken, het ligt naast vertrouwen en liefde, bij een diepe, ware verbeeldingskracht. Soms stel ik me voor dat geloof heel dicht bij iets komt wat het echte is.
Toen alles afgelopen was wilde ik haar vragen wat ze ervan gevonden had, haar eerste processie, maar ik werd in beslag genomen door mijn gezelschap. Pas toen ik later op het terras zat dacht ik weer aan haar maar ik kon haar nergens meer vinden.
Het maakte niet uit, het was goed zo.