Scholeksters op de oever (06-12-2022)

Ik had het gevoel dat mijn hoofd een paar weken te vol was om met nieuwe linosneden bezig te zijn. Schilderen lukte nog wel, vlot, niet te precies, dat ging wel, maar ik was te gehaast om een lino uit te gaan zitten denken. 
Ik krijg vaak de vraag welk instructieboek ik aan zou raden voor mensen die het ook eens willen proberen, de linosnedetechniek.
'Oh joh, gewoon proberen, het is heel eenvoudig,' is mijn steevaste antwoord.
Ik twijfel altijd zelf een beetje als ik dat zeg of schrijf, is het wel zo eenvoudig? Ik weet er het antwoord niet op.
Het snijden is niet moeilijk, de techniek, het ambacht, dat heb je zo onder de knie. Het omgekeerd denken -wat je weghaalt wordt wit, wat je laat staan zwart- dat lukt denk ik de meeste mensen ook nog wel. Voor het spiegelen moet je misschien wat aanleg hebben. Zoals met de meeste kunsten is het vooral ook een kwestie van ervaring, oefening, en, het allerbelangrijkste: rust en geduld. Daarvoor moet je het heel leuk vinden, anders geef je het al snel op.
Deze lino van de scholeksters had ik al weken in een vage schets op de plank liggen. Ik dacht er vaak aan, het is componeren, zo'n afbeelding in elkaar schuiven, alle onderdelen moeten op de juiste plek staan.
De afgelopen weken zat mijn hoofd vol met de verhuizing. Ik had geen ruimte, geen rust, geen geduld. Maar vandaag, in mijn nieuwe atelier, de hele dag in leegte voor me, al mijn werkgerei bij de hand en een plek helemaal speciaal voor mij, toen kwam het weer. En sneed ik de scholeksters in alle gemak uit. Als alle condities goed zijn, is linosnijden heel eenvoudig.

(De prent staat in de webshop)