Ik was met verschillende lino’s bezig maar niks werd wat ik ervan hoopte. Dan zit er maar één ding op en dat is alle verwachtingen laten gaan en gewoon maken waar ik zin in heb. Bij Suzanne Wouda las ik het mooie zinnetje: schrijven (in dit geval is het kunst maken in het algemeen) is als een kaars. Die brandt omdat hij wordt aangestoken, niet met als doel de kamer te verlichten. Dat is het precies. Het maken werkt alleen als het vuurtje van binnen brandt, nooit vanuit de gedachte aan een eindresultaat. Dit maken is werken vanuit het diepste verheugen. Het voelt als het kinderlijke opgaan in een spel. Het is wat ik het allerliefste doe.
Ondertussen gaat het leven hier door. De laatste schoolweken, iets groots en spannends dat op ons wacht in het najaar, verheugen op de komst van onze Finse vrienden eind juli. Ik mijd het nieuws met zijn nare berichten en besteed mijn tijd liever aan iets leuks. Zo leer ik Wiesje eindelijk apporteren, ze is ontzettend slim maar ook ontzettend eigenwijs en weigert haar balletjes los te laten als ik erom vraag. Ach, dat zijn de fijne dingen

Het werk staat in de webshop.

Dit najaar komt er een expositie waarin mijn originele linosneden uit Het lied van de spreeuw tentoongesteld worden. Omdat de voorbereidingen veel werk kosten ben ik deze weken al druk bezig om alles in orde te maken. De lino’s zijn in werkelijkheid veel groter dan de prenten in het boek dus ik kan ze niet in de pers afdrukken en heb hulp nodig om ze te maken. Komende week komt de koerier alles ophalen zodat het ingelijst kan worden. Ik koos voor een bijzonder papier, handgeschept met een mooi watermerk. Het bevat 75% katoen en dat zie je en merk je bij het afdrukken. Het is vezelig maar niet ruw, juist eerder fluwelig. De inkt komt er prachtig zacht op uit. Het is heel zwaar en ik vind het resultaat geweldig geworden. Vanaf oktober te zien.

Voor de nieuwe druk van Het lied van de spreeuw, de derde alweer, kozen we voor een speciale editie. We hebben het zilveren penseel-embleem op het omslag laten drukken. Het was een zorgvuldige afweging en het kostte wat hoofdbrekens maar ik ben erg blij met het resultaat.

Het boek is in alle boekhandels verkrijgbaar en ook gesigneerd in mijn webshop. Mocht je er een bijzondere boodschap in willen dan kun je dat aangeven in het opmerkingenvak. Ik verstuur alle boeken in een handgedrukt doosje.

Over deze lino kreeg ik veel vragen. Ik heb hem vandaag in de webshop gezet.

Het ven is geïnspireerd op het ven in het gebied waar ik vaak wandel. Op dit moment, hoogzomer, ligt het bijna droog maar straks als het weer najaar is, zal het zich weer vullen met regenwater. Het is een van mijn lievelingsplekken, ik hou ervan hoe de zon op het water schijnt, de glinsteringen, de kleuren, de contrasten. Ik heb wat ik zie zoveel mogelijk uitgebeend tot alleen de meest basale vormen overbleven. 

Ik ben ontzettend blij, trots en vereerd dat ik gisteren een zilveren penseel in ontvangst mocht nemen. Aan boord van De Ameland werden de prijzen uitgereikt en ik zat erbij. Heel veel dank aan iedereen van uitgeverij Ploegsma, in het bijzonder aan Emile die mij benaderde om dit boek te maken. Ook veel dank aan de CPNB voor de heerlijke dag. Na afloop van het officiële gedeelte was er bier op het dek en een fijn etentje met de uitgeverij aan wal. Dolgelukkig reed ik samen met W aan mijn zijde in het laatste schemerlicht weer naar huis. (Een van de hoogtepunten van de dag was overigens dat Irene Moors, die de prijzen uitreikte, me vroeg hoe oud ik was. Toen ik een beetje bekomen was van die vraag (waar ik vandaan kom stelt men zulke vragen niet;) en antwoord gaf, riep ze uit: MAAR JE ZIET ER NOG ZÓ JONG UIT! Hoera voor Irene Moors, hoera hoera.) (Ik ben overigens 45) (Voor wie zich dat nu afvroeg)