Het lied van de spreeuw is genomineerd voor de Jan Wolkers prijs 2022. Wat een eer. Ik deed tijdens mijn studie Nederlands een onderzoek naar de beeldende kunst in het werk van Wolkers, een van mijn lievelingsschrijvers. Hoe hij kunst in zijn werk betrekt, de rol van de kunstwerken en de betekenis ervan. Ik vind het echt fantastisch dat ik genomineerd ben voor een prijs die zijn naam draagt.

W en ik zijn aan het opruimen. Onze oude, vergeelde caravan hebben we verkocht, bootje Sjra is overgegaan op de overbuurjongen, we scheppen de schuur leeg, reorganiseren de keuken en ik heb mijn boeken uitgezocht. De boekenverzameling was wat uit de hand gelopen, dacht ik weer dat ik klaar was, vond ik nóg een stapel ergens op een vlierinkje, in een nisje of een spleet. Ons scheve, kromme jarendertig huisje piept en kraakt onder de troep en W en ik vragen ons regelmatig af hoe het in hemelsnaam mogelijk is dat we in zoveel chaos kunnen leven.
Vorige week kreeg ik een berichtje van een Amerikaanse uitgever, of de rechten van Het lied van de spreeuw beschikbaar waren voor publicatie in de US. Ik sprong een gat in de lucht, het hele Amerika is natuurlijk een mallotige natie maar als ze daar mijn werk willen uitbrengen zeg ik geen nee. Het schijnt dat er daar in de komende jaren een hoop extra kindertjes bijkomen dus die kunnen dan allemaal mooi Het lied van de spreeuw gaan lezen.
'Maar Octavie, je boek gáát al naar Amerika,' zei de afdeling foreign rights van mijn uitgever, toen ik informeerde naar de mogelijkheden.
'Aha,' zei ik.
Wist ik niet.
'En trouwens ook naar India, Australië en Nieuw Zeeland.'
'Ja nee, oké,' zei ik.
En ik beeldgoogelde even mijn uitgever in New York. Midden op Broadway staat een spiegelende wolkenkrabber, de entree is een hal als een kathedraal, de muren overdadig bepleisterd met glanzende marmerblokken. Het licht, de ruimte!
Ik keek naar de bananendozen vol boeken aan mijn voeten, de vettige keuken achter me en bedacht wat voor een heerlijkheid het moest zijn om naar New York te vliegen. Even koffie drinken op kantoor daar. Hoe schoon zou het daar zijn. Hoe netjes. Hoe geordend.

Ik was met verschillende lino’s bezig maar niks werd wat ik ervan hoopte. Dan zit er maar één ding op en dat is alle verwachtingen laten gaan en gewoon maken waar ik zin in heb. Bij Suzanne Wouda las ik het mooie zinnetje: schrijven (in dit geval is het kunst maken in het algemeen) is als een kaars. Die brandt omdat hij wordt aangestoken, niet met als doel de kamer te verlichten. Dat is het precies. Het maken werkt alleen als het vuurtje van binnen brandt, nooit vanuit de gedachte aan een eindresultaat. Dit maken is werken vanuit het diepste verheugen. Het voelt als het kinderlijke opgaan in een spel. Het is wat ik het allerliefste doe.
Ondertussen gaat het leven hier door. De laatste schoolweken, iets groots en spannends dat op ons wacht in het najaar, verheugen op de komst van onze Finse vrienden eind juli. Ik mijd het nieuws met zijn nare berichten en besteed mijn tijd liever aan iets leuks. Zo leer ik Wiesje eindelijk apporteren, ze is ontzettend slim maar ook ontzettend eigenwijs en weigert haar balletjes los te laten als ik erom vraag. Ach, dat zijn de fijne dingen

Het werk staat in de webshop.

Dit najaar komt er een expositie waarin mijn originele linosneden uit Het lied van de spreeuw tentoongesteld worden. Omdat de voorbereidingen veel werk kosten ben ik deze weken al druk bezig om alles in orde te maken. De lino’s zijn in werkelijkheid veel groter dan de prenten in het boek dus ik kan ze niet in de pers afdrukken en heb hulp nodig om ze te maken. Komende week komt de koerier alles ophalen zodat het ingelijst kan worden. Ik koos voor een bijzonder papier, handgeschept met een mooi watermerk. Het bevat 75% katoen en dat zie je en merk je bij het afdrukken. Het is vezelig maar niet ruw, juist eerder fluwelig. De inkt komt er prachtig zacht op uit. Het is heel zwaar en ik vind het resultaat geweldig geworden. Vanaf oktober te zien.

Voor de nieuwe druk van Het lied van de spreeuw, de derde alweer, kozen we voor een speciale editie. We hebben het zilveren penseel-embleem op het omslag laten drukken. Het was een zorgvuldige afweging en het kostte wat hoofdbrekens maar ik ben erg blij met het resultaat.

Het boek is in alle boekhandels verkrijgbaar en ook gesigneerd in mijn webshop. Mocht je er een bijzondere boodschap in willen dan kun je dat aangeven in het opmerkingenvak. Ik verstuur alle boeken in een handgedrukt doosje.